Heilige tempel en de Nepalese cultuur

Het duurde lang voordat ik sliep gisteren, alle indrukken, ik kon niet in slaap komen. Wel weer goed geslapen.

Na het ontbijt zeg ik gedag tegen 2 reizigers, zij vertrekken vandaag uit het guesthouse. Ik ga vandaag op pad met Shiva, naar monkey tempel. Ik mag achter op de scooter, zonder helm. Alleen de bestuurder heeft een helm op. Het verkeer blijft een belevenis op zich, oversteken is elke keer een challenge. Brutaal zijn en blijven doorrijden, dan laten ze je er wel door.

De tempelmuren staan om een soort bos op een heuvel. Bovenop de heuvel staat het heilige oog. We rijden helemaal om de muur heen, op en om de muren zie ik de eerste apen al! Bovenop de heuvel parkeren we de scooter en gaan naar binnen. In de tempeltuin is het druk en rommelig. Er zijn veel shops met Nepalese souveniers. Ik brand een kaarsje en draai net als Shiva aan de mantra klokken. Het uitzicht op de stad is niet optimaal, er hangt veel smok.

Shiva vraagt wat mijn plannen zijn. Of hij mij moet afzetten in Thamel? Mezelf alleen vermaken moet ik nog een beetje leren dus zeg ik: ja doe maar. Gelukkig drinken we eerst nog samen wat, een lekkere bananen yoghurt. Ik vind het best nog lastig om Nepalese Shiva in het Engels te verstaan, ik zeg maar heel vaak jaha. Maar dan zie ik aan zijn gezicht dat het antwoord misschien wel nee moet zijn. [e-1f601]

Uiteindelijk vraag ik of Shiva mij bij het ontmoetingspunt "the bakery", af te zetten, dat is wat dichter bij huis. Dat voelt voor nu nog wat prettiger. Tis pas dag twee he [e-1f606]

Amelie komt ook langs en samen eten we de lunch. The bakery heeft overigens heuse westerse gebakjes. Goed dat ik dat weet.

Om 14 uur thuis, dan krijg ik verdere introducties over de Nepalese cultuur, van trouwen/uithuwelijken, tot geboorte en de maanden erna. Gelukkig wordt er bij het uithuwelijken wel gekeken of de man en de vrouw bij elkaar passen, ook op astrologisch gebied moet alles kloppen. Er wordt getrouwd op een astrologische feestdag, een paar per jaar. Dan kan dus ook al over een week zijn. De dochters gaan bij hun schoonfamilie wonen. Het huwelijk is niet gebaseerd op liefde maar je hebt elkaar nodig voor een zoon in de familielijn. De kinderen blijven voor hun ouders zorgen, de zoon blijft thuis wonen, de schoondocher komt erbij.

Na de geboorte krijgt het kind nog geen naam, na 11 dagen krijgen ze een heilige naam van de priester. De kinderen worden genoemd, oudste kind, kleine(ste) dochter, kind met grote oren. Pas als ze naar school gaan krijgen ze een naam. De baby worden groot gebracht met borstvoeding, als moeder even niet thuis is, wordt de baby bij een andere vrouw aan de borst gelegd. Na de bevalling wordt de vroedvrouw en de baby de eerste maanden alleen maar verzorgd met eten en massages. Eerst bij haar schoonouders en dan nog 2 tot 3 maanden bij haar moeder. De rest van haar gezin blijft thuis.

Na het eten in het guesthouse hebben we de Nepalese test want Roos en Amelie ( morgen) gaan bijna weg. We proberen onze naam in Nepalese schrijftekens te schrijven. Ook houden we een Nepalees gesprekje maar na 5 minuten ben ik het alweer vergeten. Ilse en Shiva doen zo hun best om het de vrijwilligers en reizigers naar hun zin te maken. Je bouwt echt een band met elkaar op door zo met elkaar op te trekken.