Emergency ward

In een korte twintig minuten brengt mijn chauffeurtje mij naar het ziekenhuis. Ik begin de weg al aardig te kennen maar het is nog steeds een wir war van links/rechts. Voor het laatste stoplicht moeten we altijd lang wachten, mijn chauffeur neemt dan de tijd om uitgebreid te gapen met zijn armen achter zijn hoofd. Ik had de stille hoop dat hij van het weekend tijd had gehad voor een douchebeurt maar helaas [e-1f914].

Ik meld mij bij Indira, ze heeft mij vandaag bedacht op de emergency ward. Het eerste half uur is het rustig naar daarna is het een komen en gaan van patiënten. Al gauw vind ik de route die ze afleggen. Eerst een onderzoekje achter in de zaal, wel achter het gordijn. De dokter vult de papieren in, je krijgt een bed toegewezen. De moeders worden aangesloten op het CTG, het roffelt over de afdeling van de hartslagen. Bloedprikken en een infuusnaald wordt gezet. De materialen voor het infuus worden gewoon op het bed neergelegd of op het bed van de buurvrouw. Dit is allemaal het werk van de studenten, ze dragen hierbij geen handschoenen. Als de bedden vol zijn dan ga je maar bij een ander op het bed zitten. Zoals gezegd wacht de familie buiten om de buisjes bloed naar het lab te brengen of medicijnen te halen. Dit krijg je bij de apotheek mee in een plastic za

Ergens in een kamertje op de gang vind een curritage plaats bij een jonge moeder. Het geluid gaat door merg en been. De deur gaat af en toe open, waar ik zicht heb op de blote benen van de moeder. Privacy en verdoving kennen ze hier niet. Later zie ik het meisje samen met een leeftijdsgenootje op één bed liggen. Ze hebben als jonge moeders beide deze gruwelijke behandeling ondergaan. Ze vergeten het vast nooit meer, ik in ieder gevál niet.

Als laatste zit ik nog even bij mij collega die de patiënten bij binnenkomst helpt. Je meld je bij het schrijftafeltje. Het formulier wordt ingevuld, bloeddruk en saturatie wordt gemeten. Alles ingevuld, op weg naar de onderzoekkamer.

Als ik buiten kom neem ik eerst een bananenshake bij de bookstore. Daarna wil ik een taxi bestellen maar besluit eerst een stuk te gaan lopen. Via de looproute op maps kom ik door kleinere straatjes. Veel werkplaatsjes voor de scooters, banden, helmen. Je kunt hier zelfs je scooter laten rappen. Ik kijk me ogen weer uit. [e-1f60d]

In de avond eet ik alleen met de zus van Shiva. Zij spreekt Nepalees en ik Nederlands, het wordt een gezellige maaltijd met gebakken rijst. Dat vind ik dan wel weer lekker [e-1f607]. Daarna loop ik nog even naar the bakery voor een cappuccino en een muffin!!

Morgen een dagje birthing centre, hopelijk met meer bevallingen dan vrijdag.