Eén kraamkamer vol moeders

Het eerste dagje ziekenhuis, ik ga op weg met de prachtige reference letter van Iveta. Thanks again! [e-1f49c] De taxi brengt mij naar het ziekenhuis, het verkeer is veel minder druk dan gisteren. We zijn er zo. Op zoek naar Indira die ik snel gevonden heb. De rondleiding betekent regelrecht naar de labor room. Daar word ik overgedragen aan een andere supervisor. Het blijft lastig te verstaan....een Nepalees die Engels spreekt. Ze legt wat dingen uit die me later wat meer duidelijk worden. De rolverdeling van de kleuren verpleegsters uniformen.

Ik val met mij neus in de boter, ik hoor een vrouw in baringsnood. Maar eerst uitleg over de kraamafdeling. De bedden staan naast elkaar opgesteld, er hangt een gordijn dat alleen in de lengte dicht kan. De bedden zijn van een heel ander level dan wij ze kennen, oud en verroest. De net bevallen moeder ligt naast de moeder die nog dik in haar laatste weeën zit. Kijk gewoon maar even de andere kant op wordt er geadviseerd.

Om het bed van de bevallende vrouw is het druk met verschillende mensen. Op een afstandje kijk ik wat er allemaal gebeurd. Stiekem aan steeds een stukje dichterbij [e-1f643] ik vind het interessant!

De kraamvrouw heeft het moeilijk , ik zie een hoop getrek en geduw. Maar dan hoor ik de baby huilen, gelukkig want het zag er zo woest uit. Als de baby wordt meegenomen naar het warmtebedje zie ik hoe hij zijn controles krijgt. Hij krijgt kleertjes aan, door de familie meegebracht. Mooi rose voor deze mooie donkere jongen